Obecny system edukacji nie jest przychylny dla młodych osób. Powstał on 200 lat temu na Prusach pod naciskiem kościoła i wojska, który miał formować uczniów do ciężkiej pracy, dzięki, której gospodarka się prężnie rozwijała.
Nauka– każdy z nas spędza na niej 1/4 życia… i dobrze! Bo nauka jest bardzo ważna, przydatna, fajnie jest coś wiedzieć. Ale czy nasz system nie jest przypadkiem jakąś wielką pomyłką? Chodzimy do szkoły w latach, w których nasz umysł chłonie wszystko jak gąbka, to wtedy jesteśmy najbardziej podatni na wpływ innych osób, na przyjmowanie wiedzy i pracę nad sobą. W szkole klepiemy formułki, uczymy się na pamięć faktów, wydarzeń, obliczeń. Ale niestety, nie uczymy się myśleć- logicznie i przedsiębiorczo. Nauka okazuje się źle przemyślana.
Wielu ludzi poświęca swoje życie towarzyskie, zawodowe i psychiczne dla szkoły. W niektórych przypadkach okazuje się to bardzo szkodliwe. W każdej dziedzinie należy znaleźć złoty środek, który pozwoli normalnie funkcjonować. Jaki więc błąd popełniono wymyślając system edukacji?
Wielu naukowców pochylało się nad tematem szczęścia, co je definiuje i co sprawia ze jesteś szczęśliwy?
Udowodniono, ze nie to co posiadamy jest ważne, nie praca, dom, auto, ale nasza mentalność i to jak postrzegamy rzeczywistość. Każdy z nas ma inna percepcję i właśnie dlatego niektórzy cieszą się z życia a inni nie. Chcę przedstawić ci powody dla których jesteś nieszczęśliwy:
obieramy sobie jakiś cel, pracujemy, aby go osiągnąć, wyczekujemy go i wiemy ze jeśli to osiągniemy- wtedy będziemy szczęśliwi. Jeśli chcesz być prawdziwie szczęśliwy, głęboko, musisz być szczęśliwy teraz, z tym co masz cokolwiek to jest bo szczęście nie bierze się z tego co osiągniesz i co sobie zapewnisz a z tego co masz w głowie. Spróbuj cieszyć się chwilą.
nie cieszy cię kawa z rana, muzyka, przyroda, śnieg, ptaki. Potrzebujesz większych rzeczy, aby być spełnionym. Zacznij zauważać co ofiarowało ci życie, bo ofiarowało nam wszystkim mnóstwo pięknych rzeczy, wystarczy rozejrzeć się dookoła.
życiu i światu za to ze jesteś, za rodzinę, za znajomych, za kubek ciepłego kakao i twoje ulubione danie. Bądź wdzięcznym człowiekiem, patrz i dostrzegaj piękno w prostych rzeczach- bo właśnie tam je znajdziesz.
nie kochasz innych ale przede wszystkim nie kochasz siebie. To ze sobą spędzasz najwięcej czasu, jesteś jedyna osobą, która będzie z tobą bez względu na wszystko. Zacznij o siebie dbać, usiądź wygodnie w wannie, idź na basen, poczytaj książkę, zrób coś tylko dla siebie.
Człowiek to istota stworzona do komunikacji z innymi.
Ludzie mogą dać ci miłość, dużo pozytywnej energii. Wystarczy, że będzie ci się chciało bo siedząc w domu nic nie zrobisz. Świat należy do osób przebojowych a nie leniwych.
Jeśli rzeczy, które wymieniłam powyżej do ciebie pasują, mam dla ciebie dwie wiadomości, złą i dobrą. Zła jest taka, że nie jesteś szczęśliwy bo popełniasz wiele błędów chronicznie nieszczęśliwych ludzi. Dobra jest taka, że już dziś możesz to zmienić!
Aktualna pandemia nas nie rozpieszcza i zmusza do korzystania z innych form komunikacji. Studenci i uczniowie zmuszeni są wiec prowadzić naukę zdalną która wiąże się z… włączeniem kamerki czyli obecnie największym strachem nastolatków.
Dla nieśmiałych uczniów może to być zdecydowanie traumatyczne przeżycie. W szkole takie osoby po prostu spuszczają wzrok, robią wszystko żeby pozostać niezauważonym. Używając kamerki na zdalnych lekcjach nikt nie może pozostać niezauważony, jego twarz jest widoczna dla każdego. Jest to pewnego rodzaju wystąpienie publiczne, przy którym z pewnością każda niedoświadczona w tym osoba odczuwa duży stres. Oczywistym jest fakt, ze istnieją osoby nękane i wyśmiewane przez innych, które czują się nieswobodnie a szkoła jest dla nich koszmarem. A tak przecież być nie powinno.
W okresie dojrzewania emocje są zdecydowanie większe, nastolatkom wydaje się, że bycie wyśmianym jest końcem świata… bo dla niektórych rzeczywiście jest. Nastolatek to osoba przechodząca przez skomplikowany czas, w którym to właśnie rówieśnicy i znajomi mają nadzwyczaj duży wpływ. To w ich towarzystwie możemy rozwinąć w sobie brak pewności siebie lub na odwrót. Dla młodych osób kontakty międzyludzkie są bardzo ważne a nawet najmniejsza krytyka ze strony innych może odcisnąć wielkie piętno na dorosłym życiu takiego człowieka.
Co powinniśmy zatem zrobić? Uważam ze dobrym sposobem byłoby udostępnianie swojej twarzy tak, aby widział ja tylko nauczyciel a uczniowie tylko nauczyciela. To z pewnością pozwoliłoby nam wszystkim lepiej funkcjonować, przezywać mniej stresu i skupić się na tym na czym powinniśmy się skupić- czyli na nauce, a nie tym czy kolega zrobi mi zdjęcie. Sama odczuwałam bardzo duży stres przed pierwszym włączeniem kamerki na lekcjach, mimo mojego wieku. Nie wyobrażam sobie co muszą czuć w takim przypadku małe dzieci, które są o wiele bardziej podatne na krytykę.
Jesteś zepsuty. Twój najlepszy przyjaciel jest zepsuty. Twoja rodzina jest zepsuta. Kto z nas nie ma w sobie rzeczy, których w sobie nie lubi i nie może się ich pozbyć mimo wszelkich starań? Wystarczy spojrzeć wokół, zauważyć, że prawie KAŻDY z nas ma rozbitą rodzinę, ojca, który jest alkoholikiem, matkę ze zbyt wysokimi oczekiwaniami, rodzica, który bije, wyśmiewa i ocenia. Nie wszyscy z nich to źli ludzie, oni po prostu też zostali kiedyś zepsuci i nieświadomie psują innych. Zasadzają w nas ziarenka złości, nienawiści, niepokoju. Może siebie za to nie lubisz, ale to nie twoja wina. Trzeba to zaakceptować i nazwać, ponieważ bez poznania źródła nic z tym nie zrobisz.
„Najgorszy jest w niej ten krzyk, to, że krzyczy na każdym kroku”- Powiedziała Ania o swojej mamie, Ania, która jeśli się czegoś boi, stresuje lub czymś denerwuje to wybucha krzykiem, nie ważne na kogo, dla niej to jedyna forma wywołania na kimś jakiegoś wpływu.
„Zawsze mówił mi, że jestem do niczego i nigdy nic nie osiągnę”- Justyna nie ma poczucia własnej wartości, nie wierzy w siebie i boi się życia. Ma talent, ale nigdy go nie wykorzysta ze strachu przed porażką.
„On po prostu za dużo ode mnie oczekiwał”- Nikola. Do dzisiaj borykam się z zaniżoną samooceną, dla niego nigdy nie byłam wystarczająca. Tata chciał żebym była najlepsza, najmądrzejsza a jeśli tak nie jest to tego nie akceptuje.
Mam na imię Nikola, jestem studentką Dziennikarstwa. Od 4 lat interesuję się teatrem i psychologią a tutaj podzielę się z wami moimi refleksjami na temat życia oraz ludzi.